WSJ: Το Grexit μπορεί να συμβεί από "ατύχημα"

Μια έξοδος της Ελλάδας από το ευρώ θα μπορούσε να συμβεί κατά λάθος, από ατύχημα, σημειώνει σε άρθρο του στην Wall Street Journal, ο Simon Nixon. Όπως τονίζει, κανένας δεν θέλει η Ελλάδα να βγει από το ευρώ, πόσο μάλλον οι ίδιοι οι Έλληνες, το 74% των οποίων θέλουν η χώρα να παραμείνει στην ευρωζώνη, σύμφωνα με πρόσφατη δημοσκόπηση. Ακόμη και το ριζοσπαστικό αριστερό κόμμα ΣΥΡΙΖΑ, που σύμφωνα με τις δημοσκοπήσεις θα κερδίσει τις εκλογές της 25ης Ιανουαρίου και που φλέρταρε με μια πολιτική αποχώρησης από το ευρώ το 2012, τώρα αναγνωρίζει πως μια έξοδος της Ελλάδας θα ήταν «καταστροφική». Η έξοδος από το ευρώ και η μη πληρωμή των υφιστάμενων χρεών, δεν θα αναζωογονήσει μαγικά την οικονομία. Η κυβέρνηση πιθανότατα θα αναγκαστεί να σφίξει αντί να χαλαρώσει τη δημοσιονομική πολιτική, καθώς το μικρό πρωτογενές πλεόνασμα ταχύτατα θα μετατραπεί σε έλλειμμα εν τω μέσω της υποχώρησης της εμπιστοσύνης και της πίστωσης, βυθίζοντας την χώρα ξανά σε ύφεση. Ούτε η υποτίμηση αναμένεται να φέρει μεγάλη ανακούφιση. Ενώ οι Ισπανία, Πορτογαλία, Ιρλανδία και Ιταλία έχουν αυξήσει τις εξαγωγές καθώς έχουν ανακτήσει την ανταγωνιστικότητα, οι ελληνικές εξαγωγές έχουν μέχρι στιγμής λάβει μικρή ώθηση από την σημαντική εσωτερική υποτίμηση. Αυτό υποδηλώνει ότι τα διαρθρωτικά προβλήματα και όχι ο τιμές, είναι αυτά που συγκρατούν την ανάπτυξη των εξαγωγών. Ακόμη χειρότερα, η υποτίμηση θα οδηγήσει σε μια περίοδο υψηλού πληθωρισμού, πιθανώς υπερβολικά μεγάλο πληθωρισμό, εάν η κυβέρνηση δεν μπορεί να δανειστεί για να χρηματοδοτήσει τις δραστηριότητές της ή να ανακεφαλαιοποιήσει το τραπεζικό σύστημα, και υποχρεωθεί να στηριχτεί στην ΤτΕ να τυπώσει χρήμα, υπονομεύοντας την εμπιστοσύνη στο νέο νόμισμα. «Η χρηματοπιστωτική αστάθεια θα μπορούσε να αποτρέψει τις ξένες επενδύσεις, που είναι η καλύτερη ελπίδα της Ελλάδας να βγει από την κρίση». Αυτά μπορεί να είναι τα βραχυπρόθεσμα ρίσκα που αξίζει να πάρει κανείς εάν υπήρχε στα αλήθεια οποιαδήποτε ρεαλιστική προοπτική μια μετά την έξοδο ελληνική κυβέρνηση να προχωρήσει στις οικονομικές μεταρρυθμίσεις που χρειάζονται. Αλλά αυτό φαίνεται απίθανο: «το Grexit θα είναι μια νίκη για όλα εκείνα τα συμφέροντα που αντιδρούν στις μεταρρυθμίσεις, σε μια προσπάθεια να διατηρήσουν τα προνόμιά τους». Αλλά το ότι ένα Grexit θα ήταν καταστροφικό, δεν σημαίνει ότι δεν μπορεί να συμβεί. Ο κίνδυνος ενός Grexit από ατύχημα, είναι πραγματικός. Το τρέχον πρόγραμμα διάσωσης της Ελλάδας λήγει στο τέλος Φεβρουαρίου. Όποιος κερδίσει τις εκλογές θα πρέπει άμεσα να εξασφαλίσει μια περαιτέρω παράταση για να αγοράσει χρόνο για διαπραγμάτευση μιας μακροπρόθεσμης συμφωνίας με την τρόικα. Μια περαιτέρω παράταση της διάσωσης είναι απαραίτητη εν μέρει διότι η Ελλάδα πρέπει να αποπληρώσει 1,55 δισ. ευρώ στο ΔΝΤ τον Μάρτιο και έχει και άλλες πληρωμές ομολόγων στους επόμενους μήνες. Χωρίς μια συμφωνία με την τρόικα, η Ελλάδα μπορεί σύντομα να βρεθεί αναγκασμένη να κηρύξει στάση πληρωμών. Ακόμη χειρότερα, η ΕΚΤ απαιτεί από την Ελλάδα να συμμορφωθεί με ένα συμφωνηθέν πρόγραμμα διάσωσης ως όρο για την υποστήριξη που παρέχει αυτή τη στιγμή στο τραπεζικό σύστημα της χώρας. Εάν η ΕΚΤ αρνηθεί να συνεχίσει να χρηματοδοτεί τις τράπεζες, η κυβέρνηση θα πρέπει να εκδώσει το δικό της νόμισμα, και τότε η Ελλάδα θα μείνει εκτός ευρώ. Ούτε αυτή είναι μια κενή απειλή. Οι ελληνικές τράπεζες έχουν υποστεί εκροές καταθέσεων 3 δισ. ευρώ στο τέλος του περασμένου έτους, και αυτό μπορεί να εξελιχθεί σε «πλημμύρα» κατά τη διάρκεια μιας παρατεταμένης περιόδου αβεβαιότητας. Η ΕΚΤ απέδειξε στην περίπτωση της Κύπρου ότι δεν θα την αποτρέψει η εκλογή μιας νέας κυβέρνησης να κάνει αυτό που νομίζει απαραίτητο για να προστατέψει τον ισολογισμό της. Ο κίνδυνος είναι ότι ο Αλ. Τσίπρας μπορεί να θεωρήσει αυτή την μεταστροφή αναγκαία για τον ίδιο ώστε να συνάψει μια συμφωνία με την τρόικα στον χρόνο που έχει διαθέσιμο. Ως ελάχιστη απαίτηση, η τρόικα σίγουρα θα επιμείνει στον Αλ. Τσίπρα να μην αντιστρέψει τις μεταρρυθμίσεις της τρέχουσας κυβέρνησης στην δημόσια διοίκηση, το φορολογικό σύστημα, την αγορά εργασίας, πράγματα στα οποία αντιτίθεται ο ΣΥΡΙΖΑ. Η τρόικα μπορεί επίσης να επιμείνει να δεσμευτεί ο Αλ. Τσίπρας για τις ίδιες μελλοντικές μεταρρυθμίσεις που απαιτήσει από τον Αν. Σαμαρά ως προϋπόθεση για οποιαδήποτε μακροπρόθεσμη συμφωνία, ιδιαίτερα εάν ο Αλ. Τσίπρας θέλει να έχει οποιαδήποτε ευκαιρία να διασφαλίσει τον στόχο της ελάφρυνσης του χρέους. «Ακόμη και στον επαίσχυντο κόσμο της ελληνικής πολιτικής, όπου οι προεκλογικές δεσμεύεις μπορεί να σημαίνουν ελάχιστα, η αξιοπιστία του Αλ. Τσίπρα δύσκολα θα επιβιώσει από μια τέτοια ταχεία και ταπεινωτική υποχώρηση». Οι φορείς χάραξης πολιτικής της ευρωζώνης εμφανίζονται απροσδόκητα χαλαροί σχετικά με τον κίνδυνο αποτυχίας. Ορισμένοι υποστηρίζουν ότι η ευρωζώνη τώρα έχει αρκετή εμπειρία για να διαχειριστεί τέτοιες καταστάσεις και αναμένουν ότι ο Αλ. Τσίπρας θα λυγίσει όταν έρθει αντιμέτωπος με την πραγματικότητα. Άλλοι επίσης είναι πρόθυμοι να τζογάρουν πως ακόμη και εάν δεν το κάνει, η ευρωζώνη μπορεί να αντέξει το σοκ του Grexit. Η Ελλάδα είναι καλύτερα προστατευμένη σήμερα από ό,τι το 2012 και η ευρωζώνη έχει πιο αξιόπιστα όπλα για να καταπολεμήσει την διάδοση, συμπεριλαμβανομένων και των ταμείων διάσωσης όπως και τα νέα εργαλεία της ΕΚΤ, που περιλαμβάνουν και ένα QE που θα μπορούσε να ξεκινήσει την επόμενη εβδομάδα. Οι επενδυτές φαίνεται να συμμερίζονται αυτή την αισιόδοξη εκτίμηση, κρίνοντας από την απουσία μετάδοσης στην υπόλοιπη ευρωζώνη. Αλλά εάν ο Αλ. Τσίπρας κερδίσει τις εκλογές, τόσο ο ίδιος όσο και η ευρωζώνη θα πρέπει να προσέξουν πολύ για να αποφύγουν ένα αποτέλεσμα που κανένας δεν θέλει και δεν είναι προς όφελος κανενός. Οι συνέπειες ενός Grexit από ατύχημα μπορεί να είναι ευρείες. Εξάλλου, θα κατέστρεφε την αναγκαία ψευδαίσθηση της μη αναστρεψιμότητας στην ευρωζώνη, ένα σοκ από το οποίο θα είναι δύσκολο να ανακάμψει. Πηγή:www.capital.gr